อธิษฐาน
เมื่อผู้ปฏิบัติมีสภาวะชัดดีแล้ว พระอาจารย์ผู้สอนพึงให้อธิษฐานดังนี้ คือวันแรก
ให้เดินจงกรมระยะที่ 1-6 แล้วนั่งลงขัดสมาธิ อธิษฐานว่า "ธรรมวิเศษที่เกิดขึ้นแล้ว ขออย่าให้เกิดอีก ธรรมวิเศษเบื้องสูงที่ยังไม่เกิด ขอจงให้เกิดขึ้นภายใน 24 ชั่วโมงนี้" แล้วให้กำหนด พองหนอ ยุบหนอ ต่อไป ถ้านั่งกำหนดเหนื่อยแล้ว ให้ลุกขึ้นเดินจงกรมอีก นั่งอีก ให้ปฏิบัติติดต่อกัน สลับกันอยู่อย่างนี้ จนกว่าจะถึงเวลานอน วันนี้ ถือว่าเป็นวันสำคัญมากในชีวิตเรา ดังนั้น ถ้าไม่ง่วงอย่านอนง่าย เมื่อนอนตื่นขึ้นก็ให้ปฏิบัติต่อไปอีกจนกว่าจะครบ 24 ชั่วโมง จึงจะต่อบทเรียนที่ 2 ได้วันที่ 2
ให้เดินจงกรมระยะที่ 1-6 แล้วนั่ง อธิษฐานว่า "ภายใน 24 ชั่วโมงนี้ ขอให้ความเกิดดับเกิดขึ้นให้มาก" กำหนด พองหนอ ยุบหนอ ต่อไป จนกว่าจะครบ 24 ชั่วโมง จึงจะต่อบทเรียนใหม่ได้วันที่ 3
ให้เดินจงกรมระยะที่ 1-6 แล้วนั่ง อธิษฐานว่า "ภายในชั่วโมงนี้ ขอให้ความเกิดดับเกิดขึ้นให้มาก" กำหนด พองหนอ ยุบหนอ ต่อไป บทนี้ให้อธิษฐานทุกชั่วโมงที่นั่งวันที่ 4
ให้เดินจงกรมระยะที่ 1-6 แล้วนั่ง อธิษฐานว่า "ภายใน 30 นาทีนี้ ขอให้ความเกิดดับเกิดขึ้นให้มาก" กำหนอ พองหนอ ยุบหนอ ต่อไป บทนี้ให้อธิษฐานทุก 30 นาทีที่นั่งวันที่ 5
ให้เดินจงกรมระยะที่่ 1-6 แล้วนั่ง อธิษฐานว่าภายใน 15 นาทีนี้ ขอให้ความเกิดดับเกิดขึ้นให้มาก นั่งกำหนดไปจนครบ 15 นาที
ภายใน 10 นาทีนี้ ขอให้ความเกิดดับเกิดขึ้นให้มาก นั่งกำหนดไปจนครบ 10 นาที
ภายใน 5 นาทีนี้ ขอให้ความเกิดดับเกิดขึ้นให้มาก นั่งกำหนดไปจนครบ 5 นาที
วันที่ 6
ให้เดินจงกรมระยะที่ 1-6 แล้วนั่ง อธิษฐานว่า "ภายในชั่วโมงนี้ ขอให้จิตสงบเงียบไปได้นานประมาณ 5 นาที" แล้วกำหนด พองหนอ ยุบหนอ ต่อไป บทนี้ต้องเดินนาน นั่งนาน จึงจะได้ผลดี เพราะต้องการสมาธิให้เป็นพิเศษกว่าธรรมดาถ้าจิตสงบได้ 5 นาที ตามที่ได้อธิษฐานไว้ ต่อไปให้อธิษฐานเพิ่มว่า ขอให้จิตสงบเงียบไปได้นานประมาณ 10 นาที ถ้าได้ 10 นาที ตามที่ได้อธิษฐานไว้ ก็ให้อธิษฐานเพิ่มขึ้นไปอีกเรื่อยๆ จนได้ 1 ชั่วโมง 2 3 4 5 8 12 24 ชั่วโมง หรือมากกว่านั้น เพราะบางคนได้ถึง 30 40 72 ชั่วโมง ก็มีทั้งนี้สุดแท้แต่ความขยันความอดทนและความเป็นผู้มีสมาธิดี เพราะบุญกุศล วาสนาบารมีของแต่ละบุคคลไม่เหมือนกัน
การปฏิบัติธรรมเป็นเรื่องสงบ ไม่ใช่เรื่่องยุ่ง ไม่ใช่เรื่องวุ่นวาย เย็นใจตลอดเวลา การเจริญวิปัสสนาเป็นการปฏิบัติธรรมขั้นสูงสุดในทางพระพุทธศาสนา เป็นทางสายเอก เป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา เป็นการปฏิบัติเพื่อให้พ้นไปจากกิเลสและกองทุกข์ ถึงสันติสุขอย่างแท้จริง ผู้ที่จะซาบซึ้งและเห็นความอัศจรรย์ของพระพุทธศาสนาก็มีอยู่ทางเดียวเท่านี้ คือ เจริญวิปัสสนากรรมฐาน
เทศน์ลำดับญาณ
เมื่อผู้ปฏิบัตจบการอธิษฐานแล้ว พระอาจารย์ผู้สอบผู้สอนก็จัดให้มีเทศน์ลำดับญาณขึ้นเป็นครั้งเป็นคราว ปีหนึ่งอาจจะมีเพียง 1 2 3 ครั้งเป็นอย่างมาก มีหัวข้อเทศน์ย่อๆ ดังนี้ คือ1. เทศน์เรื่องความมุ่งหมายของการฟังธรรมลำดับญาณ
2. เทศน์เรื่องญาณ 16 มี นามรูปปริจเฉทญาณ เป็นต้น จนกระทั่งถึง ปัจจเวกขณญาณ
3. เทศน์เรื่องอริยสัจ 4 ในแนวปฏิบัติ
4. เทศน์เรื่องวิสุทธิ 7 เทียบกับญาณ 16
5. เทศน์เรื่องกิเลสที่ละได้ ที่เหลืออยู่ มรรค ผล นิพพาน และวิธีปฏิบัตในขั้นต่อไปอีก
6. เทศน์เรื่องคุณสมบัติของนักปฏิบัติ 4 ข้อ เพื่อให้ตัดสินตัวเอง พิสูจน์ตัวเอง
7. เตือนสติผู้ปฏิบัติ
8. ให้พร ยถา สัพพี เป็นเสร็จพิธี
พระเทพสิทธิมุนี 22 .01.2524
------------------------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น